Dünyadan vakitsiz gitmiş bir şair
" Sözün fedaisi : Ağasəlim Fədai"
Her zaman şunu savundum: İyi bir şairi tanıtıp, destek vermek bir namus borcudur. Azerbaycanlı sevgili yazar dostum da bu borcunu hakkıyla ödeyen vefalı bir yazar. Dünyanı Damı kitabıyla, 1900' lerin başlarında yaşayan güzel bir şair Ağaselim Fedai' yi bugüne, geleceğe taşıyor, ölümsüz kılıyor. Ben de unutmadan yazımın başında, bu ince davranışı için Kenan Hacı kardeşimi kutluyor, teşekkür ediyor ve ayakta alkışlıyorum.
Ağasəlim Fədai, Bolşevik devriminin getirdiği okuma yazma seferberliği, halkın aydınlatılması, eğitilmesi, cahillikten kurtarılması gibi çalışmalara destek vermesine rağmen, halkın inançlarına karışmaları da hoşuna gitmiyordu. Şöyle düsünüyordu: " Akıl, iman ışığıyla nurlanır. İnancımız, eylemimizden farklıysa, mutluluktan söz edilemez. "
Bu düşüncelerle, devrimin hoşuna giden moda, sloganvari şiirler yazmayı da reddeder. Estetik kaygı gözetmeyen, hükümeti pohpohlayan şiirler yazmadığı için geniş kitlelere ulaşamayacağını bilse de, gerçek bir şair olarak , kalıcı olmak adına sağlam şiirler yazmıstır
Bir ortamda tanıştıkları musiki üstadı Cabbar Qaryağdıoğlu, onun şiirlerini dinledikten sonra şunları söyler: " Sen bildiğin yolda devam et. Senin yazdıkların kalacak, onların yazdıkları ise zamanla savrulup gidecektir. " " Zaman, Cabbar' ı haklı çıkardı." diye not düşüyor yazar.
Fədai, dünya görüşünün sınırlarını her zaman genişletmek isterdi. Çok yer görmek , daha çok kitap okumak, daha fazlasını bilmek istiyordu. Bakü' de İçerişehir' de gezerken, tesadüfen girdikleri bir mescid, onları manevi bir ortama sürükler. O kadar yürekten Yaradan' a sarılır ki, tertemiz duygularla, o güne kadar hiç namaz kılmasa da, sanki Tanrısı sohbet etmek için onu tutup mescide getirmiştir. Artık yazar Kenan Hacı mı söylüyor yoksa Ağasəlim Fədai' mi tam bilmiyorum ama, çok çarpıcı tasavvufî ifadeler çarpıyor gözüme.
Bu çarpıcı paragraflardan birini sizinle de paylaşayım siz karar verin:
" Bu mekanda insan, Tanrısını daha yakından hissediyor. İnsanı Allah' a götüren yol, onun kalbinden geçer. Kalp de Allah ' ı hissetmelidir. O zaman Allah' a doğru uzanan yol karşında görünür. Sen, o yolu tutup gidersen bir de görürsün ki yol yoktur. Sen kendin o yolsun. İnsan, yola dönüştüğünde, başkalarına örnek olur. Onlar da bu yolu izleyip, yollarını bulurlar."
Ne güzel ki Fədai yol olmuş ve güzel dostları o yolu izleyip kendi yollarını bulmuşlar . Fedai' yi de sonsuza taşımışlar.
Kutluyorum sevgili yazar Kenan Hacı. Keşke her yazara senin gibi vefalı dost nasip olsa.
Ağasəlim Fədai' nın bir şiiriyle bitirelim yazıyı:
Ey yaxşı günlerin yaxşı yoldaşı,
Yaman günlerimden gəl bir xəbər al.
Gel vuraq, dağıdaq dillə dağ- daşı
Gündə min bir kərə göstərək hünər.
Ey bahar bağımın bülbülü gəl- gəl,
Seyr edək dəmbədəm gülüstanları,
Bilməzsən baharın gədrin var məsəl,
Çəkməsən boranlı zimistanları.