NEREDEN BİLEBİLİRDİK?
ZEKERİYA ÇAKABEY- KAHRAMANMARAŞ
"nereden bilebilirdik
kefenimizmiş meğer beyazlıklar"
" Maraş'la birlikte Maraş'ın hafızalarını da kaybettik." diyor Kahramanmaraşlı şair yazar dostum Zekeriya Çakabey. Ülkemizi yasa boğan bu asrın felaketinden en yoğun etkilenen ve ağır hasarlar alan, binlerce canını kaybeden Kahramanmaraş'ta felaketin yanında ne acılar, ne dramlar, ne insan manzaraları yaşanıyor. Televizyon ekranlarında izliyoruz." İnsan olmaktan gurur duyuyoruz" dedirten güzellikler kadar; " böyle insan kılıklı mahluklarla aynı havayı teneffüs etmekten utanç duyuyoruz " dedirten çirkinlikler de yaşandı, yaşanıyor.
Şimdi depremin yaraları sarılıyor. Epey de zaman alacağa benziyor. Gelecekte bu günler yazılacak, çizilecek. Gelecek kuşaklara anlatılacak. Tarihte unutulması mümkün olmayacak şekilde gözyaşlarıyla yazılacaktır. Ne öyküler, şiirler, romanlar yazılacak, ne belgeseller, filmler çekilecek. Dünya varoldukça insanlar bu yaşananları duyacaklar, okuyacaklar yana yana .
Şiirler yazılmaya başlandı bile gerek ülkemizden, gerekse diğer ülkelerden. Özellikle Azerbaycan, Özbekistan, Kazakistan, Kırgızistan, Tataristan gibi soydaş ülkelerdeki şair dostlarımız şiirlerini bize ulaştırmaya başladılar. Daha dün Tataristan ' dan şair arkadaşım Ramiz Aymet depremden duyfukları üzüntüyü yansıtan şiirini gönderdi. Bu şiirleri haftaya sizlerle paylaşacağım. Ama hugün depremi birebir yaşayan Kahramanmaras' dan şair dostum Zekeriya Çakabey' in şiirini paylaşmak istiyorum.
" KIYAMETİN DİĞER ADI
Oysa bereket bolluktu kar
daha canlı olacaktı bahar
"Karlık yılı varlık yılı"
sularda canlılık kıpırtısı
havaya sıçrayacaktı balıklar
çocuklar kar topu oynayacak
gelinliğini giyerken dağlar
halay çekecekti damatlar
nereden bilebilirdik
kefenimizmiş meğer beyazlıklar
dört koldan geliyor acılar
yarın daha da çoğalacak
yürekteki fırtınalar
ağlamayı bile
unuttuk
rahmet
tesbih oldu dilimizde "
Zekeriya Çakabey
Kaybettiğimiz canlarımıza rahmet, yaralılarımıza acil şifalar diliyorum. Yakınlarına sabırlar diliyorum.
